Thursday, April 29, 2010

Φωτογραφίες του μικρού μας...

Το φοβερό είναι ότι αυτές τις κινήσεις με τα χέρια του τις κάνει συνέχεια και εκτός μήτρας....


Και ήρθε ο Ανδρέας...

στις 11 Δεκεμβρίου 2009 στις 00.35 πμ για την ακρίβεια...
Ιδού η ιστορία του τοκετού μου..

Λοιπόν ήταν λίγο επεισοδιακός τοκετός γιατί ενώ με είχαν πιάσει οι πόνοι καλά δεν προχωρούσα γρήγορα (για 2τόκος) μου έκαναν και μια μάπα επισκληρίδιο όπου ξυνόμουν για 3 ώρες (μπρρρρρρρρ όσο το θυμάμαι) και ψιλοκολλήσαμε. Κάποια στιγμή ήρθε ο Χασιάκος και ήταν σαν να τον είδε ο μπέμπης και να είπε ήρθε ο άνθρωπος μου με εξετάζει και ενώ ως τότε είχα 2-3 διαστολη, βλέπει 5 και μετά από 40 λεπτά είχα 10... Αλλά ο μπεμπης ήταν ψιλά, δεν κατέβαινε (είχε περιτύλιξη που τον τράβαγε επάνω ο κακομοίρης...την είχαμε δει στον υπέρηχο) οπότε και ο Χασ επειδή ήταν ψηλά δεν έσπασε τα νερά για να κατέβει με την ησυχία του, είπε να μου χαλαρώσουν την μήτρα (μου κάναν δόση καισαρικής επισκληριδίως και buscopan) τελείως κουφά πράγματα, ο μικρός κάθε φορά που πήγαινε να κατέβει έκανε βραδυκαρδία γιατί τον έπνιγε ο λώρος, εγώ έψαχνα στάσεις που να διευκολύνουν το κατέβασμα (με το σωμα αναισθητοποιημένο tres jolie!!!!) τεσπα κάποια στιγμή μπαίνουμε στην αίθουσα τοκετών και με ένα σπρώξιμο που κράτησε μία αιωνιότητα βγήκε.... τυλιγμένος στον αμνιακό σάκο, πανέμορφος... Σε άλλα μέρη και χέρια θα είχα φάει σίγουρα μαχαίρι δεν το συζητώ. Κάνουν καισαρική για πολύ λιγότερο...Ευτυχως είχα τον Χασ και απέφυγα την καισαρική! Πραγματικά δεν έχω λόγια... Ότι και να πεις για αυτόν τον άνθρωπο είναι λίγα.