Monday, August 8, 2011
Οκι, ντεν τέλω
Αυτές τις ημέρες είμαι μόνη στην Αθήνα και κάθε λεπτό η ανάσα μου και η σκέψη μου είναι μαζί σας, στην Πάρο...Ελπίζω να μην υποφέρετε πολύ αγάπες μου.
Θα ανεβάσω φωτογραφίες και θα γράψω και μερικά ακόμα ελπίζω αυτές τις ημέρες...
Monday, May 3, 2010
Thursday, April 29, 2010
Και ήρθε ο Ανδρέας...
Ιδού η ιστορία του τοκετού μου..
Λοιπόν ήταν λίγο επεισοδιακός τοκετός γιατί ενώ με είχαν πιάσει οι πόνοι καλά δεν προχωρούσα γρήγορα (για 2τόκος) μου έκαναν και μια μάπα επισκληρίδιο όπου ξυνόμουν για 3 ώρες (μπρρρρρρρρ όσο το θυμάμαι) και ψιλοκολλήσαμε. Κάποια στιγμή ήρθε ο Χασιάκος και ήταν σαν να τον είδε ο μπέμπης και να είπε ήρθε ο άνθρωπος μου με εξετάζει και ενώ ως τότε είχα 2-3 διαστολη, βλέπει 5 και μετά από 40 λεπτά είχα 10... Αλλά ο μπεμπης ήταν ψιλά, δεν κατέβαινε (είχε περιτύλιξη που τον τράβαγε επάνω ο κακομοίρης...την είχαμε δει στον υπέρηχο) οπότε και ο Χασ επειδή ήταν ψηλά δεν έσπασε τα νερά για να κατέβει με την ησυχία του, είπε να μου χαλαρώσουν την μήτρα (μου κάναν δόση καισαρικής επισκληριδίως και buscopan) τελείως κουφά πράγματα, ο μικρός κάθε φορά που πήγαινε να κατέβει έκανε βραδυκαρδία γιατί τον έπνιγε ο λώρος, εγώ έψαχνα στάσεις που να διευκολύνουν το κατέβασμα (με το σωμα αναισθητοποιημένο tres jolie!!!!) τεσπα κάποια στιγμή μπαίνουμε στην αίθουσα τοκετών και με ένα σπρώξιμο που κράτησε μία αιωνιότητα βγήκε.... τυλιγμένος στον αμνιακό σάκο, πανέμορφος... Σε άλλα μέρη και χέρια θα είχα φάει σίγουρα μαχαίρι δεν το συζητώ. Κάνουν καισαρική για πολύ λιγότερο...Ευτυχως είχα τον Χασ και απέφυγα την καισαρική! Πραγματικά δεν έχω λόγια... Ότι και να πεις για αυτόν τον άνθρωπο είναι λίγα.
Saturday, April 11, 2009
Αυτό το blog κόντεψα να το ξεχάσω....
Ποια είναι η λουλουδένια της μαμάς; και
Πόσο σε αγαπάει η μαμά και ο μπαμπάς;
Υπόσχεση να γράφω πιο συχνά....
Sunday, September 7, 2008
Anna, la primadonna!
Εδώ σε έναν μαυροθαλασσίτικο σκοπό...
Ότι και να αποφασίσεις εγώ θα σε στηρίξω στις επιλογές σου...
Να κάνω και μία ανακοίνωση: ο μπαμπάς σου κι εγώ αποφασίσαμε χωρίς να σε ρωτήσουμε (ακόμα μπορούμε!) ότι θα θέλαμε να σπουδάσεις βιολί!
Saturday, September 6, 2008
Διακοπές επιτέλους......
Όλοι μαζί στις κούνιες...
Στο πρωινό έτρωγαν όλοι μαζί και ο Αλέξανδρος έδινε στην Αννούλα coco pops...
Sunday, May 11, 2008
Σηκωθήκαμε !
Και από ανάσκελα καθιστή και από καθιστή όρθια!
Μπράβο μωρό μου, και εις ανώτερα !
Tuesday, April 22, 2008
Μεγαλώνω... ραγδαία !!!!!
Οταν με βάζουν να στέκομαι είναι η καλύτερη μου! Οι γονείς μου με φωνάζουν "scodinzolina" γιατί κάνω σαν να κουνάω την ουρά μου...
Φυσικά και τρώω όλο μου το φαγητό, εννοείται....
Αγαπώ πολύ την κρεατοχορτόσουπα μου σε όλες της τις παραλλαγές. Το γιαούρτι με ξετρελαίνει, σε όλες του τις μορφές. Πρόβειο, κατσικίσιο, παιδικό, όλυμπος βιολογικό... Τα μόνα που δεν μου πολυαρέσουν είναι τα φρούτα...
Δόντι δεν έχω βγάλει ακόμα, κανένα. Κάποιες φορές ξενυχτάω την μαμά μου γιατί έχω συμπτώματα οδοντοφυίας αλλά ακόμα δεν έχει ξεπροβάλει τίποτα...
Το βράδυ ξυπνάω 2 φορές σταθερά. Η μαμά μου έχει συνηθίσει βέβαια, κοιμόμαστε και μαζί και το πρωί, όταν δεν δουλεύει ξυπνάμε αγκαλίτσα και μου λέει "Καλημέρα λουλουδένια". Για να κοιμηθώ αφού κάνω το μπάνιο μου και πιω το γαλατάκι μου στριφογυρίζω στο κρεβάτι με την μαμά μου και την πιπίλα παρέα. Τις 2 φορές η μαμά μου ούτε που τις πολυκαταλαβαίνει, αλλά όταν κάνω ολονύχτιο την άλλη μέρα είναι ερείπιο... Μετά όμως της χαρίζω το πιο γλυκό χαμόγελο και το πιο όμορφο βλέμμα και τα ξεχνάει όλα....